شاید برای ما هم اتفاق بیفتد

این دو روزه ماجرای قتل توسط شهردار سابق تهران شده سوژه همه ی فضاهای مجازی و حقیقی! کلا من روحیه م واسه اینجور چیزا خیلی ظریف و حساسه! همیشه جوجه به شوخی بهم میگه که مثلا تلویزیون داره یک مستندی نشون میده واسه گروه سنی تو مناسب نیستش. واسه همین تا خبر رو شنیدم کلی غم و غصه اومد توی دلم! البته واقعا فارغ از علتش شنیدن کشته شدن یک انسان یا دست به قتل زدن یک انسان دیگه به نظرم ناراحت کننده س. توی اینستا دیدم که ملت چطور هر چی به ذهنشون میاد رو به زبون میارن خیلی متاسف شدم. من خودم تلاش کردم حتی اگر این ماجرا توی ذهنم دور میزنه هم پیرامونش حاشیه سازی و فکرای عجیب و غریب نکنم. مدام این دو روز گفتم خدایا عاقبتمون رو بخیر کن، ما رو لحظه ای رها نکن.

پ.ن: اینکه مساله ی هستش یا سر پول بوده یا چه اخلاق و خصوصیات شخصی قاتل و مقتول داشتن نباید باعث بشه که ادمها راحت از مردن یکی و یا قاتل شدن یکی دیگه خوشحال بشن. اگر کسی خوشحاله باید حسابی بره خودش رو آنالیز کنه که چرا؟!